سالوادوردالی خالق نقاشی سورئالیسم(سالوادور دالی) یکی از پیشگامان هنرسورئالیسم در دنیا است.

نقاشیهای معروف سالوادور دالی نشان دهنده سبک سورئالیسم یافرا واقعی میباشد.
دالی هنرمند بزرگی بود که آثار بزرگی را به هنر دنیا تقدیم کرده است و نمیتوان این مسئله را نادیده گرفت.
البته بحث های فراوانی در زمینه ایده های او و خط مشی زندگی اش وجود دارد.
همچنین از او انتقاد میشود که چرا در جریان جنگ های داخلی اسپانیا از پادشاه(فرانکو)حمایت کرده است؛
اما آنچه که در کار دالیا همیت دارد هنر اوست نه بیانیه های غیرهنری اش.
سالوادور دالی سعی داشت خاطرات زندگی خود را به سورئالیسم بسپارد.
لذا بیشتر تابلوهای باقیمانده از او نگاهی به رخدادهای دوران جوانی او می باشد.

[برای مشاهده لینک ثبت نام کنید. ]

زندگی یک نقاش
سالوادور دالی در ۱۱ می۱۹۰۴ در(فیگورس) منطقه ای از کاتالونیای اسپانیا در مرزفرانسه چشم به جهان گشود.

او در خانواده ای پا به دنیا گذاشت که از لحاظ اقتصادی در طبقه متوسط جامعه بود.
اما پدر ومادر همه تلاش خود را در جهت رفاه و آسایش فرزندانشان گذاشته بودند.
پدر دالی(کاسیسالوادور) یک وکیل بود و در دفتر وکالت کار میکرد.
مادرش (فلیپا دومنچ) خانه دار وهمیشه آرزو داشت یک نقاش باشد.
از این رو گاه گاهی روی بوم نقاشی تصاویری را ترسیم می کرد.
سالوادور دالی یک برادر بزرگ تر ازخودش هم داشت، اما بعد از تولد سالوادور به دلیل تب و عفونت گلو و سینه از دنیا رفت. آنا ماریا خواهر سالوادور سه سال بعد از او به دنیا آمد وجمع خانواده را صمیمی تر کرد.
فلیپا مادر سالوادور فرزندانش را به سوی نقاشی سوق می داد و برای آنها از همان دوران کودکی قلم مو و آب رنگ تهیه کرده بود.
اما آنا ماریا علاقه ای به نقاشی از خود نشان نمی داد در عوض سالوادورعاشق و دلباخته نقاشی شد و او از همان دوران برروی بوم و کاغذ نقاشی می کرد.

در سال ۱۹۱۶ وقتی ۱۲ ساله بود به اصرار و تلاش مادرش به مدرسه هنرهای زیبای(کاتالونیا) فرستاده شد تا به طور آکادمیک به آموزش نقاشی بپردازد.

۱۴ ساله بود که نخستین نمایشگاه نقاشی خودرا برپا کرد.
در آن هنگام اگر چه آثارش به عنوان یک نوجوان جدی گرفته نشد، اما درباره اش گفتگوها و نقدهایی انجام گرفت.

نقاشی هایش با مداد و سیاه قلم بود که توسط پدر و مادرش جمع آوری شد و در نمایشگاه درمعرض دید عموم قرار داده شد.
پدر و مادرسالوادور به داشتن چنین پسر هنرمندی افتخارمیکردند و از مشوقین او محسوب می شدند.

سالوادور در حالی که ۱۶ سال داشت مادرش به بیماری سرطان مبتلا شد و بعد از مدت کوتاهی از دنیا رفت و سالوادور را در دنیایی از غم تنها گذاشت.
بعد از مرگ مادر، پدر سالوادور با خاله سالوادور ازدواج کرد.
سالوادور از این ازدواج ناراضی و متنفر بود.
او تحمل جای خالی مادر را نداشت و برای این که از محیط خانه دور باشد درسال ۱۹۲۲ به سوی "مادرید" حرکت کرد.
درآنجا به مدرسه عالی نقاشی "سن فرناندو" رفت و در آنجا با نقاشان معروفی همچون "لوئیس بونوئل" و "فوریکو گارسیا لورکا" آشناشد.

دالی از همان زمان علاقه به کشیدن تصاویری عجیب و باور نکردنی داشت.
برای مثال مردان را با موهای بلند و سبیل قیطانی و کت آستین بلند وشلوار کوتاه می کشید که به مدل های قرون گذشته باز می گشت.

دالی خیلی زود به کوبیسم روی آورد اماهمزمان می کوشید با کار و تکنیک استادان بزرگ نیز آشنا شود.
البته در آن زمان در مادرید هنرمندانی که رو به سبک کوبیسم بیاورند، بسیار کم و انگشت شمار بود.
از این رو دالی نمیتوانست با اطلاعات و آگاهی کافی در این سبک حرکت کند.

فدریکو گارسیا لورکا که یکی از نقاشان و شعرای معروف اسپانیا به حساب می آمد، تجارب خود رادر اختیار دالی میگذاشت. آنان با یکدیگردوستان نزدیک و صمیمی بودند.

دالی در حال به پایان رساندن دوران تحصیلی اش بود، که بی حوصله شده بود.
کم کاری می کرد و نمرات خوبی نمی آورد تا این که درسال ۱۹۲۶ درست قبل از آغاز امتحانات پایان ترم از مدرسه اخراج شد.
گویی دالی احساس آزادی میکرد.
او میخواست خودش به دنبال سبکی نو و ایده ای جدید برود و تحت حصارآموزشگاه نباشد، لذا از این که اخراج شده بود خوشحال شد و فصلی نو را در زندگی خود بازکرد.

خلق سورئالیسم
دالی و چند تن از دوستانش در ۱۶ ژوئن ۱۹۳۴ راهی پاریس شدند.
او در پاریس با سبک سورئالیسم آشنا شد و نقاشی هایش را بر این اساس به تصویر کشید.
دالی در پاریس با نقاشی های "پابلو پیکاسو" و "میرو" خو گرفت.
در واقع دالی تصمیم گرفته بود کوبیسم را رها کند.
او تحت تاثیر "میرو" و "شیریکو" به سورئالیسم روی آورد اواحساس میکرد اگر در پاریس زندگی کند بهتر میتواند با هنرمندان سورئالیسم باشد و از تجارب آنان استفاده کند.
او چندین تابلو با سبک سورئالیسم کشید و در بارسلون نمایشگاهی ترتیب داد.
هنگامی که پابلو پیکاسو یکی از تابلوهای دالی را در بارسلون دید شگفتی اش را پنهان نکرد.
در آن دوران "آندره برتون" شاعر فرانسویی پیشوای جنبش سورئالیستی بود.
دالی شاگرد ودوست برتون شد و زیر نظر او به این سبک ادامه داد.

در سال ۱۹۲۹ با همکاری با "نوئل" درفیلمی کوتاه شرکت کرد.
در همان سال اتفاق عجیبی برای دالی افتاد.
او با "پائول الوا" شاعر آن دوران و همسر وی گالا آشنا شد.
الوا علاقه زیادی به نقاشی های دالی پیدا کرده بود از طرف دیگر دالی نیز علاقه دو چندان به گالا همسر الواداشت.
گالا نیز همین طور.
او از همسرش جدا شد و زندگی با دالی را برگزید.
آنان تا سال ۱۹۳۴ بایکدیگر نامزد بودند و بالاخره در همان سال در یک کلیسای کوچک پیمان ازدواج خود را جشن گرفتند. آنان در سال ۱۹۵۸ بار دیگر در کلیسایمربوط به کاتولیک ها زندگی مشترک خود را به ثبت رساندند.
همان طور که قبلا گفته شد بسیاری از تابلوهای دالی برگرفته از خاطرات وی میباشد.
برای مثال تابلوهای بزرگ "ایستگاه راه آهن پر پینان" در سال ۱۹۶۸ با الهام از تخیلات و زندگینامه اوست.
موضوع اصلی تابلو عشق افزون او به گالا می باشد.
به گفته خود دالی در این ایستگاه بود که او برای اولین بار گالا را به همراه همسر شاعرش پائول الوا مشاهده کرد وعاشق او شد.
لذا برای ماندگاری خاطره اش تصمیم به ترسیم این تابلوی معروف گرفت.

جنگ جهانی اول آغاز شده بود و اروپا را فراگرفته بود.
دالی و گالا در سال ۱۹۴۰ به سوی آمریکاحرکت کردند و ۸ سال در آن جا اقامت گزیدند.
دالی در سال ۱۹۴۲ کتابی به عنوان "رازهای زندگی سالوا دور دالی" را به رشته تحریردرآورد.
دالی گویی به کاتالونیا متعلق بود.
لذاتصمیم گرفت، آمریکا را به قصد کاتالونیا ترک گوید.
او در سال ۱۹۵۹ با "آندره برتون" نمایشگاهی از تابلوهای سورئالیسم ترتیب داد ودر آن نمایشگاه به همراه "جان میرو"، " انریک تابارا " و "آگینیو گرانل " چهلمین سالگرد تولد سبک سورئالیسم را جشن گرفتند.

در سال ۱۹۶۰سالوادور دالی در خانه اش موزه ای از تابلوهای خود را برپا کرد.
نام این موزه را گالا و دالی گذاشت.
به عقیده خودش، وجود گالا به او انرژی می داد.
در سال ۱۹۸۲ او به دربار پادشاه "ژان کارلوس" فرانسه راه یافت و برای وی چندین تابلو کشید.
گالا در ۱۰ ژوئن ۱۹۸۲ ازدنیا رفت و دالی را تنها گذاشت.
دالی احساس می کرد بعد از مادرش، گالا ایزد بانوی زندگی وی میباشد.
بعد از مرگ گالا، دالی رو به او با تخت وعکس گالا حرف میزد.
او نمی توانست چنین وضعی را تحمل کند.
سالوادو دالی در ۲۳ ژانویه ۱۹۸۹ در سن ۸۴ سالگی با دنیا وداع گفت او رادر همان منطقه زندگی اش دفن کردند.

نکته های جالب از دالی
دالی مدل سیبلش را از مردمان دوران قرن ۱۷ اسپانیا وام گرفته بود.

یک ستاره دنباله دار به نام ۲۹۱۹ دالی بعد ازمرگ وی نام گذاری شد.

سالوادور دالی قد بلندی داشت.
قد او۱/۷۸بود.

بعد از مرگ دالی، "پیتر مورفی" و "مایک کارن" برای وی کنسرتی ترتیب دادند.

منبع:akairan.com